Canım annem

İlk olarak bu magnetler var. Her çocuk için hazırlattım. Bunları hazır alıp yazdırdım. Arkalarına kırtasiyeden alınan mıknatıslardan taktım.

Sonraa canım kuzucaklarımın fotograflarının yanındaki yerini aldı.

Baktım hediye sayısı artıyor böyle bir çanta yapmak şart oldu. Bu magnetler bana yeter mi? Hayıır! Asla duramam bu tip şeylerde :) Hemen iki dakikada dalalrı çizip A3 kağıdına fotokopi yaptım. Çocuklar istedikleri renk ve şekilde çiçekler çizdiler, boyadılar. En son dokunuş: Nazar boncuklarımız:)

Benim oğluşum kırmızı laleler çizmiş görüldüğü üzere.

Eee anne deyince akla çiçek gelmez mi? Hemen işe giriştik. Krepon kağıtlarını daire şeklinde kestik ve ortasından zımbaladık. Sonra katlarını tek tek açtık. Çöp şişe geçirip yeşil kreponla çöp şişlerin üstünü sardık.

Bu zarf, mektup kağıdının şeklinin tarafımdan kesilip beyaz zarfa yapıştırılması ile oluşturuldu. Mektup da altta. Bu mektup çocuklara anneleri ile ilgili sorduğum sorular doğrultusunda, onların ağzından yazıldı. 

Annene ne yazalım dediğimde Seni seviyorum anne' den başka diyecek şey bulamayan çocuklarıma annenle en çok ne yapmaktan, nereye gitmekten hoşlanırsın? Annene en yakışan kıyafet nedir? En sevdiğin yemeği nedir? En yakışan renk nedir? gibi sorular sordum ve çocukların cevabını yazdım. Alta da anneleri ile resimlerini çizmelerini istedim.

Anne hayatımızdaki en vazgeçilmez, en değerli şeydir hiç şüphesiz. Ama çoğu zaman en farkında olunmayan, belki en alışılmış olandır. Yokluğu durumunda fark edilir ki, bu durumda birçok şey için çok geçtir. İyisi mi biz annemize onu sevdiğimizi çok geç olmadan söyleyelim dedik ve annelerimiz için hazırladığımız bir proğram sonunda onlara, hediyelerimizi verdik.